Dit jaar bestaat onze vakantie-organisatie voor verstandelijk gehandicapten maar liefst 20 jaar. Zonder al onze fantastische vrijwilligers was het nooit gelukt om de vakanties zó leuk te maken dat de gasten elke keer weer dolgelukkig worden en al die jaren blijven terugkomen. Reden genoeg om die vrijwilligers een keer te trakteren op een uitje.
Daarom hebben we iedereen die afgelopen zomer een week (of meer) heeft meegedraaid uitgenodigd om 6 dagen naar Portugal te komen. Daar organiseren we namelijk vanaf dit jaar een aantal vakanties en we verblijven er zelf in de wintermaanden. Prachtige locatie voor een Spring-vrijwilligersreisje.
Ongeveer 15 mensen hebben zich opgegeven voor dit reisje. Een mooi clubje bij mekaar. Over een paar weken is het zo ver, dan mogen ze het vliegtuig in op weg naar Alvor in Portugal.
Natuurlijk werd er een paar maanden geleden een Whatsapp-groep gestart voor de mensen die mee gaan. Altijd handig voor het regelen van vervoer, slaapplaatsen dichtbij het vliegveld en het uitwisselen van nuttige tips voor de bagagelijst. Maar vooral voor de voorpret. Daar heeft iedereen namelijk een boel last van. Van die voorpret.
Af en toe kijk ik een paar dagen niet en heb ik zomaar 286 nog niet gelezen berichten in de betreffende App-groep. Natuurlijk is het voornamelijk een boel slap geouwehoer, maar helaas zit er soms ook een belangrijke vraag of tip tussen, dus je moet ze wel allemaal even lezen. Geen enkel probleem, we scrollen wel door de grappen en grollen heen. Blauw van het lachen lig ik af en toe. Wat een humor. Nu al. En ze zijn nog niet eens in Portugal.
Het grootste gedeelte van de groep zit straks in hetzelfde vliegtuig. Wat een chaos gaat dat worden. Ongetwijfeld word er gezongen (Frans Bauer), gedanst (de gebaren van het Vliegerlied lukken best vanuit je smalle vliegtuigstoel) en toneel gespeeld (doen alsof je vliegangst hebt is niet zo moeilijk). En van dit alles moeten natuurlijk een boel foto’s en filmpjes gemaakt worden. Wat weer leuk is voor ons. Zo kunnen we achteraf mee genieten.
Ik heb nu al medelijden met de stewardessen. En met de medepassagiers. Gelukkig duurt de vlucht maar 3 uur. Dat is te overleven. Daarna komt de hele meute naar Camping Alvor. Kunnen ze daar de boel op stelten zetten. We verheugen ons er enorm op!